Doet ie het of doet ie het niet?
Neem Kees, een ervaren salesman met zijn hart op de juiste plaats. Altijd betrokken bij zijn klanten, kennis van zaken en heel toegankelijk in zijn contacten. Kortom een gezellige en betrouwbare adviseur bij wie ‘doe maar gewoon’ een way of life is. Altijd geweest en zal ook altijd zo blijven.
Kees heeft een leuk gezin, een leuke baan en heeft daarnaast nog wat eigen werkzaamheden. Als hij tijd heeft maakt hij ook graag een toertje op zijn mountainbike.
In zijn leven heeft Kees zo zijn eigen waarden en routines opgebouwd waarnaar hij ook handelt. Authentiek zou je dus kunnen zeggen. Of hij ‘walkt zijn talk’.
Tot zover geen echte bijzonderheden. Het gaat Kees goed. Totdat er binnen zijn bedrijf meer wordt gestuurd op output en efficiënt inzetten van uren en resultaten. Niet dat Kees daar geen oog voor had, maar het kan altijd beter en sneller toch?
Na een aantal gesprekken met de manager, werd besloten een improvement plan in te zetten voor Kees. In gezamenlijk overleg met HR werden de improvementdoelen vastgesteld en de termijn waarbinnen de doelen moesten zijn gehaald. Na een ‘ja’ van alle partijen, ging het improvementtraject van start.
De competenties, capaciteiten en interesses van Kees werden in kaart gebracht. De match met het betreffende functieprofiel lijkt te kloppen. Het lukt Kees echter niet om aan de nieuwe eisen te voldoen. Hij snapt wat de leiding wil, houdt van zijn vak en zijn collega’s en is loyaal naar de organisatie. Daar is niets mis mee.
Tijd voor nieuwe inzichten. Hoe komt het dat Kees optisch over alle gevraagde kwaliteiten beschikt, en toch niet tot de gewenste resultaten komt.
Dat, lieve mensen, is het verschil tussen in kaart brengen WAT iemand kan, zonder rekening te houden met HOE iemand zichzelf aanstuurt. Dat was het geval bij Kees. Hij zag (onbewust) niet het nut van de nieuwe eisen die aan hem werden gesteld en hield derhalve vast aan zijn oude routines die hem immers meer voldoening brachten en brengen. Om nieuwe gewoontes te internaliseren moeten de variabelen frequentie en nut ervaren samenwerken. Is dit niet het geval, dan is het trekken aan een dood paard.
Dus: kijkend naar de tag van deze blog: hij deed het niet!
Hoe het is afgelopen: Kees heeft inmiddels een andere baan waar hij waarschijnlijk meer tot zijn recht zal komen.
Brengt me bij de term ‘Amplitie’ wat zoveel betekent als goed houden wat goed is. Volgende keer schrijf ik hier meer over.
Aldus getekend,
Connie Keurentjes
