arbowet

Wat u moet weten over de Arbowet

Op 1 juli 2017 trad de vernieuwde arbeidsomstandighedenwet, kortweg arbowet, in werking. 

Weet u nog waar u aan moet voldoen?

  • Verplicht basiscontract

Een van de meest in het oog springende onderwerpen is de plicht tot het hebben van een basiscontract. 

Het basiscontract stelt minimumeisen aan het contract tussen arbodienstverleners en werkgevers. Onder andere over de toegang tot de werkvloer en de second opinion. Het basiscontract behoeft de goedkeuring van de ondernemingsraad of personeelsvertegenwoordiging. Onderstaand zijn de overige meest belangrijke verplichtingen opgenomen.

  • Bedrijfsarts adviseert bij verzuimbegeleiding

U bent verantwoordelijk voor de verzuimbegeleiding van uw werknemers, de bedrijfsarts adviseert u daarbij.

  • Werknemer heeft recht op raadpleging bedrijfsarts

De werkgever is verplicht er voor te zorgen dat de werknemer de bedrijfsarts kan bezoeken wanneer deze vragen heeft over zijn gezondheid in relatie tot het werk, ook als de werknemer nog niet verzuimt of klachten heeft.

  • Bedrijfsarts moet werkvloer kunnen bezoeken

De bedrijfsarts moet elke werkplek kunnen bezoeken om zo het bedrijf te leren kennen. Dat geeft de bedrijfsarts inzicht in de arbeidsomstandigheden en de belasting van het werk.

  • Second opinion

Wanneer de werknemer het niet eens is met het oordeel van de bedrijfsarts, kan de werknemer een second opinion aanvragen van een andere bedrijfsarts. Bedrijfsartsen moeten zo’n verzoek altijd honoreren, tenzij er zwaarwegende argumenten zijn om dat niet te doen. De second opinion wordt door de werkgever betaald.

  • Melden beroepsziekten

De bedrijfsarts moet beroepsziekten kunnen melden aan het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten en hier dus ook tijd aan besteden.

  • Klachtenprocedure

Iedere bedrijfsarts moet een klachtenprocedure hebben zodat een werknemer een klacht kan indienen. Dit geldt voor alle bedrijfsartsen, ook als zij niet werkzaam zijn bij een gecertificeerde arbodienst en bijvoorbeeld werken als zelfstandig bedrijfsarts.

  • Duidelijker rol preventiemedewerker

De preventiemedewerker heeft een expliciete rol. De benoeming van de persoon en positie van de preventiemedewerker in de organisatie moet nu met instemming van de ondernemingsraad of de personeelsvertegenwoordiging plaatsvinden.

 

U heeft nog geen contract?

Veel MKB-werkgevers hebben nog steeds geen contract met een arbodienst of verzuimspecialist. Dat bent u echter wel verplicht!. Daarbij heeft u de keuze voor de zogeheten “vangnet”- of de “maatwerk”-variant. Bij de vangnetvariant sluit u een contract af met een gecertificeerde arbodienst, bij de maatwerkvariant sluit u een contract af met een dienstverlener waardoor u de beschikking heeft over gecertificeerde deskundigen. Dat levert u meer vrijheid en invloed op kosten uit. Meer vrijheid in uw ondernemerschap dus. U bepaalt zelf wat u afneemt aan dienstverlening, uiteraard rekening houdend met de wettelijke verplichtingen. Wanneer u geen contract sluit bent u in overtreding.

 

Meer weten?

Wilt u meer informatie? Neem dan contact met ons op via info@framebv.nl of bel met 0161-450045.

 

blikopwerk2019

Blik op werk klanttevredenheid 8,3

Vacature adviseur 24 uur per week regio Breda

Rouwcurve, verlies van een baan

Werkfitblog

Het werkfittraject van Stef

Wet arbeidsmarkt in balans

Overtuigen met STAR methode

Gezond met pensioen

Gezond met pensioen

Gezond met pensioen, hoe kan dat?

“Duurzame inzetbaarheid”, “een leven lang leren”, “leeftijdsbewust personeelsbeleid”. Zomaar wat termen die bijna dagelijks voorbij komen als het over personeelsbeleid en langer doorwerken gaat. Dat we langer moeten doorwerken begrijpt inmiddels iedereen. Maar hoe doe je dat? En wie is daar verantwoordelijk voor? Ben je er wanneer je als werkgever een ruimte vrijmaakt en inricht om te sporten? 

Dilemma’s waar we de komende jaren steeds meer en vaker een oplossing voor moeten vinden. En helaas, dé oplossing is er niet.

De oplossing moet ons inziens worden gezocht op individueel bedrijfsniveau en bij de individuele werknemer. Generieke maatregelen helpen ons inziens niet omdat ze net niet passen bij die ene werknemer of binnen de bedrijfscultuur van dat specifieke bedrijf. Ook gezond met pensioen gaan is maatwerk.

Het is primair de verantwoordelijkheid van werkgevers en werknemers dat werknemers inzetbaar blijven.

aldus het nieuwe regeerakkoord.

De overheid zorgt voor de noodzakelijke randvoorwaarden.

Een aftrap

Als u gezond en fit uw pensioen wilt halen, moet u daar vanaf het begin in investeren. Dat betekent dus voortdurend bewust zijn van de noodzaak tot bij- of omscholing. Juist: “een leven lang leren”.

Het kabinet zal dit faciliteren door de invoering van een individuele leerrekening.

Een dergelijke regeling verlaagt de leerdrempel en zal daarom het langer doorleren stimuleren. De nu nog bestaande fiscale aftrekpost verdwijnt. Er is een cultuuromslag nodig om ouderen te behouden voor de arbeidsmarkt. Nodig en noodzakelijk, maar wat kunt u nu al doen?

Een aantal overwegingen voor de werkgevers;

Bent u werknemer? Blijf dan gerust lezen en doe uw voordeel.

  1. Stimuleer en zorg voor (bij)scholing van oudere werknemers.

Houd ze er bij en houd ze gemotiveerd. Tegelijkertijd, laat ze ook hun verantwoordelijkheid nemen om bij te blijven en te blijven werken.

  1. Verandering van rooster mogelijk?

Een voorbeeld dat niet bij ieder bedrijf werkt of mogelijk is. Maar is het mogelijk het werkrooster aan te passen aan de leefomstandigheden van de werknemers? Zo willen jongere werknemers met kleine kinderen graag op tijd naar huis en vinden ouderen het niet erg om wat later te beginnen en later thuis te zijn.

  1. Stimuleer gezondheid en fitheid

Dat kan bijvoorbeeld door te stimuleren in plaats van de lift de trap te nemen, of het aanbod in de kantine aan te passen en meer gezond voedsel aan te bieden. Dat geldt natuurlijk ook voor de frisdrankautomaat. Een andere mogelijkheid is om sporten te stimuleren door bijvoorbeeld een samenwerking aan te gaan met een lokale sportschool.

  1. Korter werken mogelijk?

Zeker in bedrijven waar in ploegendiensten wordt gewerkt, wordt het moeilijk om dat vol te houden. Tegelijkertijd is het ook geen optie om iedere oudere werknemer op kantoor te plaatsen of als coach achter jongere werknemers te zetten. Het is dus zaak na te gaan welke mogelijkheden er wel zijn en soms ook de grenzen op te zoeken waar wet- en regelgeving belemmerend lijkt te werken. Belangrijk: ga en blijf met de oudere werknemer in gesprek!

  1. Demotie

Geen populair onderwerp, maar wel een onderwerp dat de komende jaren de agenda zal beheersen. Een stapje terugdoen, ook financieel. Ook dit is typisch iets dat van bedrijf tot bedrijf en van werknemer tot werknemer verschilt verschilt. Neem bijvoorbeeld een loodgietersbedrijf versus een accountantskantoor. Veelal leggen de bestaande cao’s nog beperkingen op en dat moet veranderen!

  1. Begin aan de start

Creëer een sfeer waarin leren en gezondheid  gewoon is. Wanneer  u als jonge werknemer “opgroeit” in een omgeving waar bijscholing en gezondheid  onderdeel uitmaken van de bedrijfscultuur, houd u het langer vol.

Dé oplossing bestaat natuurlijk niet. De kern is: maak het als onderwerp serieus bespreekbaar. En weet, een gezonde en gemotiveerde medewerker verzuimt minder en we weten allemaal wat verzuim kost!

 

 

Cor mooij

Directeur Frame bv

Arbeidsdeskundige

contact

 

 

Interview na geslaagd re-integratietraject

“Dankzij de hulp van Frame heb ik mijn nieuwe richting bepaald.”

Naam: Duncan van Bussel
Leeftijd: 39 jaar
Huidige functie: Groepsleider woongroep jongeren 18+ met agressieproblematiek bij Amarant Groep
Traject: re-integratie

Duncan was tot 2005 werkzaam als kok. Hij kookte in restaurants, totdat hij een ernstig motorongeluk kreeg. Na een knieoperatie en revalidatie bleek dat hij geen staand werk meer kon doen.

 

Zijn functie als kok was niet meer geschikt voor hem.

Wat hij wel kon en wilde doen, wist hij niet.

Twee jaar zat Duncan vervolgens thuis. Hierover vertelt Duncan: “Dit was helemaal geen slechte periode. Ik heb mijn kinderen zien opgroeien tijdens hun basisschooltijd. Als vader was ik er na schooltijd en ging ik overal mee naartoe. Activiteiten zoals zwemles had ik anders nooit meegemaakt. Ik heb me ook nooit verveeld in die periode, maar ik was er op een gegeven moment wel weer aan toe om te werken.

In 2009 werd Duncan aangemeld voor een re-integratie traject bij Frame.

Hoe was het voor jou om te starten met het zoeken naar een nieuwe richting?

“Ik was hartstikke bleu, wist totaal niet wat me te wachten stond toen ik over de drempel stapte bij Frame. Heidi de Rijbel was mijn coach en gelukkig hadden we direct een klik. We startten met een loopbaanonderzoek om te kijken wat er bij mij past. Hieruit kwamen banen als buschauffeur en begrafenisondernemer. Ik dacht zelf aan iets als vrachtwagenchauffeur. Door middel van diverse gesprekken wees Heidi me op het feit dat ik veel ervaring had met jongeren en mensen die moeite hebben om in de maatschappij te aarden.

Heidi wist een proefstage te regelen bij Stichting Reclassering Nederland.

Ik weet het nog goed, ik startte bij het Willem II stadion in Tilburg en ondersteunde de werkmeester daar. Deze werkmeester begeleidde groepen van 15 tot 20 mannen met een taakstraf. Op een dag was hij ziek en stonden er 30 mannen voor de deur. Ik liet ze binnen en zette ze met gemak aan het werk in het stadion. Toevallig kwam die dag de directeur van het project langs en hij wist niet wat hij zag. Ik kreeg te horen dat ik erg goed functioneerde, maar dat er door financiële redenen geen contract gegeven kon worden. Balen, maar ik wist wel dat ik op de goede weg zat.

‘Met mensen werken’ werd mijn nieuwe richting.

Met Heidi ging ik verder op zoek. Ik kon als groepsbegeleider aan de slag bij Prisma, maar dit was maar voor 24 uur. Dat was geen optie, ik wil mijn gezin onderhouden. Toen kwam ik bij het Lava Team in Drunen en werd ik groepsleider om een woongroep van jongeren van 14 tot 18 jaar. Dit ging me ontzettend makkelijk af, ik stond er bijna zelf van te kijken. Ik werd in deze tijd behoorlijk in het diepe gegooid, maar ik kon hierin makkelijk mee.

Ik zie mezelf als ervaringsdeskundige en beweeg me makkelijk tussen de mensen van de straat, gedetineerden en probleemjongeren. Ik ben opgegroeid in internaten en ik heb zelf veel mee gemaakt. Ik spreek dezelfde taal en heb daarom al snel een band met cliënten.

Omdat ik in de jeugdzorg ging werken, werd er verwacht dat ik een opleiding zou gaan volgen, maar ik had nog nooit een diploma gehaald. Behalve dan mijn zwemdiploma. Ik ben meer van de praktijk dan van de boeken. Niveau 4 lukte me niet, terwijl al die HBO-meisjes geen kaas hadden gegeten van wat de praktijk werkelijk inhield. Uiteindelijk ben ik een EVC procedure ingegaan en heb ik een opleiding van 3 jaar in een half jaar gehaald. Een van mijn collega’s heeft mij geholpen met het opschrijven van mijn huiswerk. Super trots op mijn diploma, maar na 3 keer een jaarcontract kreeg ik wederom geen vast contract.

Voor de grap solliciteerde ik bij de Amarant Groep, gehandicaptenzorg. Ik had nooit verwacht dat ik met deze doelgroep zou werken maar ik werd aangenomen. Ik werk als groepsleider op een woongroep voor jongeren van 18 jaar en ouder met ernstige gedragsproblemen. Dat betekent dat er veel agressie heerst. Dit gaat me ook goed af, ik blijf makkelijk staan.

In januari 2016 was de cirkel voor mij rond; ik kreeg een fulltime vast contract.

In de zorg nog wel liefst en fulltime. Een paar jaar geleden vertelde ik nog in mijn omgeving dat dit een zeldzaamheid was. Vaste fulltime contracten in de zorg? Die waren verdwenen. Toch is het mij gelukt.

Heidi heeft alles geregeld en mij ondersteund in mijn zoektocht naar een nieuwe baan. Dankzij haar heb ik werkervaring op kunnen doen bij de Reclassering en wist ik dat ik met mensen wilde werken. Bij iedere werkgever is ze met me meegegaan en heeft ze me ondersteund, de voordelen besproken waarom ze mij aan moesten nemen.

Ik raad Frame aan omdat het contact altijd goed is, ze werken erg persoonlijk.

Er wordt echt naar de klant gekeken. Na 3 jaar bel ik Heidi nog regelmatig op om te vertellen hoe het gaat. En toen ik mijn vaste contract kreeg wilde ik dat natuurlijk zo snel mogelijk laten weten. Ik weet nog heel goed dat Heidi mij in het begin vertelde: “wanneer je iets graag wilt dan lukt het.” En zo is het maar net!”

Heidi:

En nu, in september 2017, zoveel jaar later, is er nog steeds contact.  Een aantal keer per jaar belt Duncan me op. Dan praat hij me bij over wat hij allemaal meemaakt en hoe hij zijn loopbaan verder vormt geeft. Tijdelijke opdrachten, invalwerk, bijzondere woongroepen, complimenten en escalaties. Never a dull moment.

Het idee is gegroeid dat Duncan als zelfstandig gaat werken. Het idee is inmiddels levensecht, en levensvatbaar.

Een fantastische ontwikkeling, die ik zeker steun.

 

 

Succes

Bewustwording

Met kwaliteiten maak je het verschil in een sollicitatieprocedure. Bewust worden en, daarna, zijn van je kwaliteiten, is voor velen een verdomd moeilijke opgave. Maar wat is mijn kwaliteit, hoe kom ik er achter en wat is überhaupt een kwaliteit? Misschien eerst eens de Dikke van Dale aanhalen: de mate waarin iets goed is. Oké, maar waar ben je dan goed in? In welke mate en waar blijkt dat uit? In feite ben ik terug bij af en nog net zo ver als de eerste letter van deze blog. Dit vraagt om een creatieve oplossing en daar ben ik toevallig goed in. Kwaliteitje?

Kwaliteit + kwaliteit = succes

Om je kwaliteiten te vinden moet je jouw successen benoemen. Dikke Van Dale: een goede afloop, uitkomst, uitslag.  Mijn definitie: een succes is de optelsom van een aantal kwaliteiten. Ontleed een succes en je kent jouw kwaliteiten. Bijvoorbeeld: mijn kinderen gaan graag naar school. Dat komt o.a. door de juffen Karina en Petra die ik daarom erg succesvol vind. Ze zijn lief, gastvrij, consequent, alle kinderen tellen mee, hebben inlevingsvermogen, gevoel voor humor en goede didactische vaardigheden.

Size doesn’t matter

Wie graag azijn drinkt, zegt dat je zoiets van de juffen mag verwachten. Daarom is het nog niet minder succesvol! Als ik in de training mijn successenmantra zo vaak en luid herhaal dat ook onze buren het nirwana bereiken, ontstaat altijd een mooie discussie over de mate van succes. Velen vinden een wereldkampioen of beroemde actrice succesvol. Zelden noemt iemand zijn eigen successen. Laat staan klein en dicht bij huis. Da’s jammer want het zijn juist kleine successen die iemand net zo succesvol maken als een wereldkampioen. Size doesn’t matter. Kwaliteiten daar gaat het om. 

Verliefd

Zo vind ik de moeders op de school van mijn kids ook zo succesvol. Als ik met vlekken in mijn nek met mijn kinderen op het schoolplein kom aangestormd, staan zij al een tijdje met elkaar relaxed te chitchatten. Ik breng de kinderen, terwijl de laatste zoemer klinkt, naar hun klassen en ren met nog meer haast weer terug langs die leuke moeders. Ik roep tegen een moeder die zich verbaast over mijn haast, dat ik het fruit voor de kids vergeten ben. Met een glimlach om op slag verliefd te worden pakt ze 2 mandarijntjes uit haar tas. “ Hier”, zegt ze, ”dan hoef je niet op en neer naar huis”. Ik kruis haar blik met de mijne en lach haar dankbaar en quasi ontredderd toe. Samen met de vlinders in mijn buik zweef ik het schoolgebouw weer in om de mandarijntjes naast de drinkbekers van mijn kids te leggen. Verliefd op zoveel organisatietalent, discipline, sociale, verbale en non verbale vaardigheden zweef ik vervolgens terug het schoolplein op en hoop dat ze er nog staat. Maar ze is al weg. Ze is ook goed in plannen en zal op tijd op haar vergadermeeting zijn.

Als ik terugkom bij mijn fiets kleeft er een gele post-it op het zadel. Er staat een telefoonnummer op en daarbij een opmerking: Voor als je geen fruit in huis hebt.

“Dat doe je goed”, zegt meneer Roy, de schoolconciërge, terwijl hij het schoolhek dicht doet. Ik geef hem een knipoog en fiets weg. “Succes”, roept hij me lachend na.

Roel the world